#SzkołaPamięta

Lektura „Dziadów cz. II” stała się okazją do pogłębienia wiedzy na temat dawnych wierzeń ludowych, roli wiary w siłę rytuałów i obrzędów, tematyki życia pozagrobowego oraz uniwersalizmu i aktualności przywołanych w utworze prawd życiowych.

Cicho wszędzie, głucho wszędzie/Co to będzie, co to będzie? - głos Chóru rozbrzmiewał wśród uśpionych starych sprzętów, pamiątek, fotografii… i pobudzał uczestników spotkania do refleksji nad tajemnicą życia i przemijania.

Izba kryje wiele pamiątek materialnych dotyczących życia mieszkańców naszej gminy na przestrzeni wieków. Mieliśmy okazję, by przez chwilę wspomnieć tych, którzy bezpowrotnie odeszli, a pamięć o nich utrwalona została na kartach historii naszej Małej Ojczyzny. Przemierzając kolejne pomieszczenia przyjrzeliśmy się sylwetkom prekursorów oświaty - nauczycieli i pracowników szkół gminy Nowy Dwór, postaciom sławnych księży z naszego terenu, pochyliliśmy się nad dorobkiem materialnym twórcy ludowego z Sieruciowiec – pana Stanisława Wieliczki. Podziwialiśmy prace artystyczne i biografię organizatora GS w Nowym Dworze – pana Feliksa Arszułowicza oraz rodziny Roszkowskich i Tomaszewskich - gospodarzy dworu z Bobry Wielkiej oraz ich znamienitych gości. Na slajdach wspomnień utrwaleni są też bohaterowie II wojny światowej - żołnierze AK, ofiary Katynia oraz postaci walczący na frontach całego świata bohaterskich żołnierzy naszej gminy. Mogliśmy dotknąć i podziwiać rękodzieło pana Alfonsa Rutkowskiego, który zajmował się tworzeniem przedmiotów codziennego użytku ze słomy, robótki ręczne wykonane pracowitą ręką mieszkanek gminy Nowy Dwór. Wśród pamiątek po dawnych mieszkańcach natrafiliśmy na listy, wiersze, dokumenty, pracę pana Eugeniusz Żuka, pani Jadwigi Juchniewicz, wytwory rękodzieła ludowego, mogliśmy dotknąć przedmiotów, których używali nasi przodkowie, obejrzeć fotografie obrazujące ich codzienne życie spędzone w radościach i troskach. Patrzyły też na nas nieco zniekształcone postacie ze sławnych monideł – podretuszowanych portretów ludzi, którzy powiedzieli sobie sakramentalne „tak” i chcieli utrwalić ten najpiękniejszy moment w życiu na długo. Bogata historia naszego terenu każe nam przypomnieć o zamieszkujących tu przed II wojną światową naszych sąsiadach – nowodworskich Żydach, którzy w zawirowaniach historii stali się ofiarami holokaustu. Kiedy spojrzymy na oleodruki – reprodukcje starych obrazów świętych i zamkniemy na chwilę oczy, to w sercu możemy usłyszeć głos modlitw, które wznosili Ci, których już nie ma wśród nas. Dzisiaj to my jesteśmy winni Im modlitwę i pamięć…

W izbie zapłonął symboliczny znicz – żywy ognień, który poświęciliśmy pamięci na zawsze nieobecnych wśród nas. Niech jego blask łączy pokolenia i przypomina nam o ludziach, dzięki którym budujemy naszą przyszłość, bowiem jak napisał C. K. Norwid: „Aby mierzyć drogę przyszłą, trzeba wiedzieć, skąd się wyszło…”.

Cześć Ich pamięci! Niech odpoczywają w pokoju wiecznym!